عمريست تا من در طلب هرروز گامي مي زنم
دست شفاعت هر زمان بر نيک نامي مي زنم
بي ماه مهر افروز خود تا بگذرانم روز خود
دامي به راهي مي نهم مرغي به دامي مي زنم
اورنگ کو گلچهر کو نقش وفا و مهر کو
حالي من اندر عاشقي داد تمامي مي زنم
تابو که يابم آگهي از سايه سرو سهي
گلبانگ عشق از هر طرف بر خوشخرامي مي زنم
هرچند کان آرام دل دانم نبخشد کام دل
نقش خيالي مي کشم فال دوامي مي زنم
دانم سرآرد غصه را رنگين برآرد قصه را
اين آه خون افشان که من هر صبح و شامي مي زنم
با آنکه از وي غايبم وز من چو حافظ تايبم
در مجلس روحانيان گهگاه جامي مي زنم
**********
سلام. ممنون از حضورتون. در پناه صاحب دل هاي منتظر سلامت و سربلند باشيد

به نام خدا و با سلام به شما برادر عزيز

سلام

وبلاگ خوبي داري بايد بيشتر کار کني و مطالب رو به صورت منظم تر در بلاگ ياداشت کنيد.ولي اين خوب است که امروز روحانيت در دنياي مجازي فعاليت داردموفق وپيروز باشيد

سلام/ من سوال دارم/ سطح يک حوزه يعني چند سال؟ معادل چه مدرک دانشگاهي ميشه؟سطح دو چي؟ بعدش باز هم سطحي هست؟ ممنون

سلام بر هم لباسي عزيز

خدا قوت

سلام.خسته نباشيد
((كليپ هاي جنايات سعودي ها در بحرين)) منتظر نظرات شماست
قرآن و اهل بيت(ع) تنها راه نجات

ولادت حضرت ياس ، بانوي مهر و پاکي و روز مادر بر همه مادران و مردان و زنان رهرو پاکدامني مبارک

سلام

التماس دعاي فرج

ياعلي عليه السلام

سلام از اينکه تشريف اورديد ممنونم مطلبتون جالب بود. معلم چراغيست گيتي فروز چراغي که هرگز نيفتد ز سوز. با مطلب «آشتي کنان» به روزم سر بزنيد خوشحال ميشم.

دانه اي که سپيدار بود : دانه كوچک بود و كسي او را نمي‌ديد. سال‌هاي سال گذشته بود و او هنوز همان دانه كوچک بود. دانه دلش مي‌خواست به چشم بيايد، اما نمي‌دانست چگونه. گاهي سوار باد مي‌شد و از جلوي چشمها مي‌گذشت. گاهي خودش را روي زمينه روشن برگها مي‌انداخت و گاهي فرياد مي‌زد و مي‌گفت: "من هستم، من اينجا هستم، تماشايم كنيد ."

اما هيچكس جز پرنده‌ها‌يي كه قصد خوردنش را داشتند يا حشره‌هايي كه به چشم آذوقه زمستان به او نگاه مي‌كردند، به او توجهي نمي‌كرد. دانه خسته بود از اين زندگي؛ از اين‌ همه گم‌ بودن و كوچكي خسته بود. يک روز رو به خدا كرد و گفت: "نه، اين رسمش نيست. من به چشم هيچ‌كس نمي‌آيم. كاشكي كمي بزرگتر، كمي بزرگتر مرا مي‌آفريدي." خدا گفت "اما عزيز كوچكم! تو بزرگي، بزرگتر از آنچه فكر مي‌كني. حيف كه هيچ وقت به خودت فرصت بزرگ‌شدن ندادي. رشد ماجرايي است كه تو از خودت دريغ كرده‌اي. راستي يادت باشد تا وقتي كه مي‌خواهي به چشم بيايي، ديده نمي‌شوي. خودت را از چشم‌ها پنهان كن تا ديده شوي." دانه كوچک معني حرف‌هاي خدا را خوب نفهميد، اما رفت زير خاك و خودش را پنهان كرد.سال‌ها بعد دانه كوچک، سپيداري بلند و با شكوه بود كه هيچكس نمي‌توانست نديده‌اش بگيرد.
در پناه حق
ياعلي

سلام اخوي ممنون و سپاسگزار.

يا علي

کاش دروغ باشد آنچه از سرنوشتش ميگويند!

لطفا تشريف بياريد. :(