بسم الله الرحمن الرحیم

در کتاب شریف بحارالانوار یک روایت دیدم که خیلی برام جالب بود که براتون می‌نویسم:

بیشتر اشتغال و کارهایت را برای اهل و فرزندانت قرار نده زیرا اگر آنان دوستان خدا باشند پس خداوند دوستانش را ضایع نمی‌کند و اگر دشمنان خدا باشند پس چرا همّتت و مشغولیتت را برای دشمنان خدا به کار ببری؟

بحار ج 101 ص 73 ح 20

این حدیث شریف به ما این مطلب را می‌فهماند که اولا باید سعیمان در این باشد که از دوستان خدا قرار بگیریم، که این خود سبب امید است ثانیا اگر دلبستگی وجود دارد باید برای خدا باشد حب و بغض مؤمن فقط به خاطر خداوند متعال است ثالثا بنابر روایتی دیگر حرمت مؤمن از کعبه هم عظمتش بیشتر است اگر خداوند متعال به خاطر اینکه از خانه کعبه محافظت نماید پرندگان ابابیل را می‌فرستد و سپاه ابرهه را نابود می‌کند برای اینکه حرمت مؤمن حفظ شود تمام اسبابش را به کار می‌گیرد و نمی‌گذارد حرمتش پایمال گردد.

برای پیوستن به دوستان خداوند متعال

با مراجعه به قرآن و روایات راه تقوا و پاکی و نیکوکاری را انتخاب کنیم

التماس دعا